*"பக்குவம்" எப்போது வரும்?!*

*"பக்குவம்" எப்போது வரும்?!*

*கவியரசு கண்ணதாசன்:*

கல்லூரியில் படிக்கும்போது, ஒரு இளைஞனுக்கு எல்லாமே வேடிக்கையாகத் தெரிகிறது.*

 கல்யாணமாகி குழந்தை குட்டிகளோடு இருக்கும்போது, ஒவ்வொரு வேடிக்கையிலும் வேதனை இருப்பது புரிகிறது.*

 இளமைக் கால ஆரவாரம், முதுமை அடைய குறைந்து நிதானம் வருகிறது.*

 இளம் பருவத்தில் இறைவனைப்பற்றிய சிந்தனை அர்த்த புஷ்டியற்றதாக தோன்றும்.*

 வாழ்வில் அடிபட்டு ஆண்டவனைச் சரணடைய வரும்போது, அவனது மாபெரும் இயக்கம் பூமியில் நடப்பது புத்தியில் படும்.*

 பக்குவமற்றவனுக்கு நாத்திகம், அராஜகம் எல்லாமே குஷியான தத்துவங்கள்.*

 பக்குவம் வர வர, ரத்தம் வற்ற வற்ற இந்தத் தத்துவங்கள் எல்லாம் மறுபரிசீலனைக்கு வரும்.*

 20 வயது இளைஞனைப் பெண் பார்க்கச் சொன்னால் எல்லாப் பெண்களுமே அவன் கண்களுக்கு அழகாய்த்தான் தெரிவார்கள். 40 வயதிற்கு மேலேதான், நல்ல பெண்ணைத் தேர்ந்தெடுக்கும் 'தெளிவு' அவனுக்கு வரும்.*

 கல்லூரி மாணவனைப் படிக்கச் சொன்னால் காதல்- மர்மக் கதையை படிப்பதில்தான் கவனம் செலுத்துவான்.*

 காதலித்துத் தோற்றபின்தான், அவனுக்கு பகவத் கீதையைப் படிக்கும் எண்ணம் வரும்.

 பருவ காலத்தில் கோயிலுக்குப் போனால் தெய்வம் தெரியாது, அங்கே சிலையில் இருக்கும் அழகுகூடத் தெரியாது.*

ஐம்பது வயதில் கோயிலுக்குப் போனால், சிலையில் இருக்கும் ஜீவன் தெரியும்.*

 20 வயதில் உடல் எந்த உணவையும் ஜீரணிக்கிறது. நாற்பதிற்கு மேல் தானே 'இது வாய்வு’, பித்தம்’, என்கிற புத்தி வருகிறது.*

 பக்குவமற்ற நிலையில் 'எதையும் செய்யலாம், எப்படியும் செய்யலாம்’ என்கிற "துணிவு" வரும்.*

நன்கு அனுபவப்பட்ட பிறகு, 'இதை செய்யலாம்’, 'இப்படித்தான் செய்யலாம்’ என்ற "தெளிவு" வரும்.

 'ஞான மார்க்கப் பக்குவமும் அப்படிப்பட்டது தான். உள்ளம் உடலுக்குத் தாவி, உடல் ஆன்மாவுக்குத் தாவிய நிலையே, பக்குவப்பட்ட நிலை.*

தேளைப் பிடிக்கப் போகும் குழந்தை, அதையே அடிக்கப் போகும் மனிதனாக வளர்ச்சியடைகிறது. அதற்குப் பிறகு, அந்தத் தேளிடமே கூட 'அனுதாபம்' காட்டும் "ஞானி"யாக அந்த மனிதன் மாறி விடுகிறான்.*

வெறும் உணர்ச்சிக் கொந்தளிப்பில், 'நிதானம்' அடிபட்டுப் போகிறது. எனவே ஆரம்பத்தில் `இதுதான் சரி’ என்று ஒன்றை முடிவு கட்டிவிட்டு, பின்னால் `இது தவறு’ என நாமே சொல்ல வேண்டிய நிலை வருகிறது.*

சரியாகக் கணக்கிட்டால், மனித வாழ்க்கைக்கு மூன்று கட்டங்கள். முதற் கட்டம் ஒன்றுமே புரியாத 'உணர்ச்சிக் கூத்து'.*

இரண்டாவது கட்டம் ஏதோ இருப்பதாக, ஆனால் தெளிவாகத் தெரியாத, 'மயங்கிய நிலை'.*

மூன்றாவது கட்டம் பிரபஞ்சம் எவ்வளவு பெரியது, நமக்கும் மேலே ஒரு நாயகன் இருக்கிறான் என்ற 'ஞானநிலை'.*

இந்த மூன்றாவது நிலையை முதற் கட்டத்திலேயே எய்தியவர்கள் பலர் உண்டு. சுவாமி விவேகானந்தரைப் போல…*

அவர்கள் எல்லாம் பூர்வ ஜென்ம புண்ணியத்தால் அந்த நிலையை எய்தியவர்கள்.*

மற்றவர்கள், அனுபவத்தின் மூலமாகத் தானே பக்குவ நிலையை அடைய வேண்டி உள்ளது!*

எகிப்து மன்னன் பாரூக், பட்டம் துறந்து பாரிஸ் நகரில் சீரழிந்த போதுதான் `மனிதா பிமானம்’ என்றால் என்ன? என்பதை உணர முடிந்தது.*

ஆனால், அரண்மனை வாசத்திலேயே அதனை உணர்ந்து கொண்ட சித்தார்த்தன், கெளதம புத்தரான வரலாறும் உண்டு.*

தூக்கம், விழிப்பிற்கு நடுவே தடுமாறும் மனிதர்கள் அதிகம். தூங்குவதென்றால் நிம்மதியாகத் தூங்கி விடவேண்டும். விழிப்பதென்றால் சுறுசுறுப்பாக விழித்துக் கொள்ள வேண்டும்.*

தூக்கமும் விழிப்புமாக இருப்பதால் தூக்கத்தின் பலனும் கிட்டாது, விழிப்பின் பலனும் கிட்டாது.*

'மனப்பக்குவம்’ என்பது "அனுபவங்கள்" முற்றிப் பழுத்த நிலை. அந்த நிலையில் எதையுமே 'இல்லை’ என்று மறுக்கும் எண்ணம் வராது. 'இருக்கக்கூடும்’ என்றே சொல்லத் தோன்றும்.*

எனது நண்பரும் முன்னாள் அமைச்சருமான தோழர் நெடுஞ்செழியன், ஒரு கட்டுரையில் “நாத்திகன் கொள்கையில் தெளிவாக இருக்கிறான், ஆத்திகன் தான் தடுமாறுகிறான்.

கடவுள் இல்லை என்பதை நாத்திகன் உறுதியாகச் சொல்லுகிறான், “உண்டு என்பதற்கு ஆத்திகன் ஒழுங்காக விளக்கம் தர முடியவில்லை” என்று எழுதியிருக்கிறார். நல்லது.*

'இல்லை’ என்று சொல்பவனுக்கு எந்தப் புத்தியும் தேவையில்லை. எதைக் கேட்டாலும் 'இல்லை’ என்று சொல்ல முட்டாளாலும் முடியும். ஆனால் 'உண்டு’ என்று சொல்பவனுக்கு தான் அதை நிலைநாட்டப் போதிய அறிவு தேவைப்படும்.*

 “பூமிக்குக் கீழே என்ன இருக்கிறது” என்று கேட்டால் எதுவுமே இல்லை, என்று குழந்தைகூட சொல்லி விடும்.*

ஆனால், “அடியிலே நீர்; அதன் கீழே நெருப்பு” என்று சொல்ல விஞ்ஞான அறிவு வேண்டும்.*

பாத்திரம் செய்பவனுக்குப் பல நாள் வேலை; போட்டு உடைப்பவனுக்கு ஒரு நாள் வேலை.*

நாத்திகன் எப்போதுமே தெளிவாக இருக்க முடியும். காரணம் எதைக் கேட்டாலும், எந்திரம் போல் 'இல்லை இல்லை’ என்று மட்டுமே அவன் பதில் சொல்லப் போகிறான்.*

ஆனால், ஆத்திகனோ, விபூதிக்கு ஒரு காரணம், குங்குமத்திற்கு ஒரு காரணம், திருமண்ணுக்கு ஒரு விளக்கம் சொல்லியாக வேண்டும். சொல்வது மட்டுமல்ல, எதிரியையும் புரிய வைக்க வேண்டும்.*

ஒன்றை ஒப்புக்கொண்டு, அதன் உட்கீற்றுகளை விவரிப்பதற்குத் தகுந்த பக்குவம் தேவை.*

ஆத்திகன், பிரபஞ்சத்தின் தோற்றம் முதல் இயக்கம் வரையில் கண்டுபிடிக்க முயலுகிறான். ஜனனம், மரணத்தை ஆராய்கிறான்.*

அப்படி ஆராய்ந்து, இந்து வேதாந்திகள் செய்த முடிவை இதுவரை விஞ்ஞானம் தாண்டியதில்லை. வேதங்களின் முடிவையே, விஞ்ஞானம் தன் முடிவாக ஏற்றுக் கொண்டிருக்கிறது.*

ஆனால், விஞ்ஞானமும் அறியாமல், மெய்ஞ்ஞானமும் அறியாமல், அஞ்ஞானத்தைக் கொண்டு உழலும் நாத்திகனுக்கு, எல்லாம் இயற்கையாக நடக்கின்றன என்று சொல்லத் தெரிகிறதே தவிர, அந்த இயற்கை என்பது என்னவென்று சொல்லத் தெரியவில்லை.*

பக்குவ நிலைக்கும், பக்குவமற்ற நிலைக்கும் வேறுபாடு இதுதான்.*

'கடவுளே இல்லை’ என்று வாதாடியவன் எவனும் 'எனக்கு மரணமே இல்லை’ என்று வாதாட முடியவில்லையே!*

'மரணம்’ என்று உணரப்படும்போதே சிலருக்குப் பக்குவம் வருகிறது.*

எனக்குத் தெரிந்த மிகப் பெரிய நாத்திகர் கூட அந்திம காலத்தில் விபூதிகளை பூசிக் கொண்டார்கள்.*

இப்போதெல்லாம், 'போலித்தனம் எது? பொய் எது?’ என்பதை கண்டுபிடிக்கும் தெளிவு எனக்கு வந்து விட்டது. காரணம், வயது மட்டுமல்ல, 'பக்குவம்'.

 *பக்குவமாய் வாழுங்கள்; வாழ்வதன் பயனை உணருங்கள்; வாழ்வின் பலனை அனுபவியுங்கள் ...!*

*-கவியரசர் கண்ணதாசன்.*  

நன்றி இணையம்