அருமையான பதிவு
"யார் பணக்காரன்"
*பணம் நிறைய வைத்திருப்பவன் பணக்காரன் .
கஷ்டப்படுபவன் ஏழை .
அது தானே உங்கள் பதில்... ? இந்த பதில் சரியா.... ?*
சம்பவம் 1
ஒரு பெரிய சீமாட்டி ஒரு புடவை எடுக்க கடைக்கு செல்கிறாள்.
" எனக்கு கொஞ்சம் பட்டுச்சேலைகள் காட்டுங்கள் . விலை மலிவாக இருக்கட்டும் .
என் மகனுக்கு திருமணம் . என் வீட்டு வேலைக்காரிக்கு கொடுக்கவேண்டும் ... " என்கிறாள் .
சேல்ஸ்கேர்ள் எடுத்து போட்ட புடவைகளில் மலிவானதாக ஒன்றை செலக்ட் செய்து பணத்தை கட்டிவிட்டு எடுத்துச் சென்றாள் .
சற்று நேரம் கழித்து அந்த வேலைக்காரி வருகிறாள் . " என் முதலாளியம்மா பையனுக்கு கல்யாணம் .
நல்ல சேலையா ஒன்னு அவங்களுக்கு எடுத்து கொடுக்கணும் .
விலை கொஞ்சம் கூட இருந்தாலும் பரவாயில்லை . நல்ல டிசைன்ஸ் எடுத்துப் போடுங்க என்றாள்..
" சம்பவம் 2
ஒரு பெரிய இடத்துப் பெண் , ஒருமுறை பிக்னிக்கிற்கு சென்ற இடத்தில ஒரு ஸ்டார் ஹோட்டலில் தங்கியிருந்தாள் .
அவளது கைக்குழந்தை திடீரென பாலுக்காக அழ , ஹோட்டல் நிர்வாகத்திடம் " குழந்தைக்கு பால் கிடைக்குமா ? " என்றாள் .
" எஸ் மேடம் ... கிடைக்கும் . ஒரு கப் நூறு ரூபாய் ஆகும் " என்று பதில் வந்தது .
" பரவாயில்லை ... உடனே ஒரு கப் வேண்டும் " என்று கூறி ஆர்டர் செய்து பாலை வரழைத்தாள் .
அவள் ஊருக்கு திரும்பிப் போகும்போது வழியில் மறுபடியும் குழந்தை பாலுக்காக அழ , சாலையோரம் இருந்த ஒரு டீக்கடையில் காரை நிறுத்தி , பால் கிடைக்குமா என்று விசாரித்தாள் .
" பசும்பாலே இருக்கும்மா " என்று கூறி அக்கடைக்கார் , பசும்பால் கொடுத்தார் .
" ரொம்ப தேங்க்ஸ்பா ... எவ்ளோ ஆச்சு ? " " பணம் வேண்டாம்மா ... குழந்தைங்க குடிக்கிற பாலுக்கு நான் காசு வாங்குறதில்லை " என்று பதில் சொன்னவர் , " இன்னும் வேணும்னாலும் வாங்கிக்கோங்க .
போற வழியில குழந்தை அழுதா என்ன பண்ணுவீங்க ? " என்றார் பரிவுடன் .
சம்பவம் 3
அலுவலகத்துக்கு புறப்படும்போது தான் அந்த இளைஞன் கவனித்தான் .
செருப்பு பிய்ந்துபோயிருந்தது . பிரதான சாலை வந்ததும் அந்த செருப்பை தைக்க செருப்பு தைப்பவரை தேடிச் சென்றான் .
ஒரு நபர் சாலையோரம் ஒரு குடைக்கு கீழே செருப்புக்களை தைத்தபடி அமர்ந்திருந்தார் .
வண்டியை அவர் முன் ஸ்டாண்ட் போட்டு நிறுத்தி , செருப்பை அவர் முன் போட்டவன் , " இதை கொஞ்சம் தைச்சு கொடுங்க .
புது செருப்பு . எப்படி பிஞ்சதுன்னு தெரியலே ... " ' எவ்ளோப்பா ஆகும் ? " செருப்பை வாங்கி ஆராய்ந்த அந்த தொழிலாளி , ' இருபது ரூபா ஆகும் சார் ... " " இருபது ரூபாயா ? பத்து ரூபாய் வாங்கிக்கோங்க .... * அந்த இளைஞரை சற்று தலையை | நிமிர்த்தி பார்த்தார் .
கதிரவனின் கதிர்கள் சுட்டெரித்தது . சரியாக பார்க்க முடியவில்லை . " இருபதுக்கு கம்மி தைக்க முடியாது சார் ’ " என்ன இதுக்கு போய் இருபது ரூபாயா ? பதினைஞ்சு வாங்கிக்கோங்க ' " நான் கம்மியாத் தான் சொல்லியிருக்கேன் .
சொல்யூஷன் போட்டு ஒட்டி தைக்கணும் . அப்போ தான் தையல் நிக்கும் " இளைஞனின் பேரம் தொடர்ந்துகொண்டிருந்தது .
இதனிடையே ... டீ ஆர்டர் எடுக்க பக்கத்து டீக்கடை சிறுவன் வந்தான் . " ஒரு டீ கொண்டு வாப்பா ..... சார் டீ சாப்பிடுறீங்களா ?? அந்த இளைஞனின் பதிலுக்கு காத்திராமல் , " சாருக்கும் ஒரு டீ சேர்த்து ரெண்டு டீ கொண்டுவாப்பா ... " என்றார் .
" இல்லே ஐயா வேண்டாம் ... ! " பரவாயில்லை சார் ... சாப்பிடுங்க ... நல்லா இருக்கும் .
இந்த ஏரியாவுல முப்பது வருஷமா இருக்குற கடை அது ... " சற்று நேரத்தில் சூடான டீ வந்தது . அந்தப் பெரியவரிடம் பத்து ரூபாய்க்கு பேரம் பேசிய அந்த இளைஞன் நெளிந்தபடி அந்த டீயை அருந்தினான் .
செருப்பு தைத்து முடித்த பிறகு . பைசா கொடுக்கும்போது சாப்பிட்ட டீக்கும் சேர்த்து தர , அந்த பெரியவர் சொன்னார் ... " செருப்பு தைச்சதுக்கு மட்டும் காசு கொடுங்க ... டீக்கு வேண்டாம் ... என்னோட கஸ்டமர் நீங்க ... உங்களை உபசரிக்கிறது என்னோட கடமை .. " என்றார் .
( தாம்பரம் சானடோரியம் பேருந்து நிறுத்தம் அருகே உண்மையில் நடந்த சம்பவம் இது நம் வாசகர் ஒருவர் கவனித்த சம்பவம் !!!
இங்கு யார் பணக்காரர் ? காரில் வந்து விலை குறைந்த புடயை வாங்கிச் சென்ற அந்த சீமாட்டியா ?
அல்லது நடந்து வந்து விலையுயர்ந்த புடவையை தனது எஜமானிக்கு வாங்கிச் சென்ற அவள் வீட்டு வேலைக்காரியா ?
குழந்தையின் பாலுக்கு கூட அநியாய விலை வைத்த அந்த ஸ்டார் ஓட்டல் மேனஜரா ?
அல்லது குழந்தைக்கு கொடுக்கும் பாலுக்கு பணம் வேண்டாம் . என்று சொன்ன இந்த சாலையோர டீக்கடைக்காரரா ?
செருப்பு தைப்பவரிடம் பத்து ரூபாய்க்கு பேரம் பேசிய பைக்கில் வந்த இளைஞரா அல்லது டீயை அவருக்கு கொடுத்து உபசரித்த செருப்பு தைப்பவாரா ?
பணக்காரன் , ஏழை குறித்த தவறான மதிப்பீடுகள் ( WRONG DEFINITION ) ஆண்டாண்டு காலமாக நமது சிந்தனையில் ஊறிப்போயிருக்கிறது .
நம்மால் இந்த உலகை மாற்றமுடியுமா என்று தெரியாது .
குறைந்த பட்சம் இதை படிப்பவர்கள் மாற்றத்தை ஏற்படுத்தலாம் .
அவர்கள் உலகை மாற்றுவார்கள் .
பணம் வைத்திருப்பதால் மட்டுமே ஒருவர் பணக்காராகிவிடமுடியாது .
அதே நேரம் , பணம் இல்லாததால் ஒருவர் ஏழையும் கிடையாது .
பணத்திற்கான ஓட்டத்தில் நாம் மனிதர்களை பொருட்படுத்துவதில்லை .
பணத்தை பெரிதாக கருதாத இதயங்களை கவனிக்க நாம் மறந்துவிடுகிறோம் .
தேவையுள்ளவர்களுக்கு பிரதிபலன் எதிர்பார்க்காமல் உதவுவோம் .
அது தரும் மனநிறைவை பணம் நிச்சயம் தரமுடியாது !
தன்னைப்போல பிறரை எண்ணும் தன்மை வேண்டுமே அந்த தன்மை வர உள்ளத்திலே கருணை வேண்டுமே பொன்னைப்போல மனம் படைத்தால் செல்வம் வேறில்லை இதை புரிந்து கொண்ட ஒருவனை போல் மனிதன் வேறில்லை !