ஒரு மனிதன்
*ஒரு நீண்ட
தூர பயணத்தை
துவங்கு வதாகக்
கொள்வோம்.*
ஒரு நகரத்திலிருந்து
ஆயிரம் கல்
தொலைவில் உள்ள
இன்னொரு நகரம்
நோக்கி *ஒரு
பொது வாகனத்தில் பயணம் செய்வதாகக் கொள்வோம்.*
*இடையிடையே
சிறு,சிறு
ஊர்களும்,
நகரங்களும்
வரும்.*
ஆனால் அவன் இறங்க
மாட்டான்.
ஏனென்றால் அவன்
எந்த
நகரம்
அல்லது
எந்த
ஊருக்கு
செல்ல
வேண்டும்
என்று
முடிவேடுதிருக்கிறானோ
*அந்த
ஊர்
வரும்வரை
பயணத்தை
நிறுத்த
மாட்டான்
அல்லாவா
?*
*அதைப்போல
ஆத்மா
எனப்படும்
பயணி,
தேகம்
எனப்படும்
வாகனத்தில்
ஏறி,
இறைவன்
எனும்
ஊரை
அடைவதற்கு
உண்டான
பிறவி
எனும்
பயணத்தை
துவங்கி
யிருக்கிறது.*
இடையிலே
மண் ஆசை,
பெண் ஆசை,
பொன் ஆசை,
பதவி ஆசை,
இந்த உலக ஆசை -
மண் ஆசை,
பெண் ஆசை,
பொன் ஆசை,
பதவி ஆசை,
இந்த உலக ஆசை -
*இது
போன்ற
ஊர்கள்
குறுக்கிட்டாலும்
அங்கேயெல்லாம்
கவனத்தை
திசை
திருப்பாமல்*தொடர்ந்து
பயணம்
செய்து
கொண்டே
இருந்தால்
கட்டாயம்
*இந்தப்
படிகளை
எல்லாம்
ஒரு
மனிதன்
எளிதில்
தாண்டி
விடலாம்.*
அறிவு பூர்வமாக சிந்திக்கும்பொழுது
ஒன்று
, *உலகியல்
ரீதியாக
வேண்டும்,*
*தேவை
என்பது
மறுக்க
முடியாத
உண்மையாக
இருக்கலாம்.*
ஆனால் அந்தத் தேவை
*உடலைக்
காப்பதற்கும்,
அந்த
உடலை
ஆரோக்யமாக
வைத்துக்கொள்ள
மட்டும்
இருந்தால்
போதும்.*
*அதனையும்
தாண்டி
தேவையில்லை
என்கிற
நிலைக்கு
ஒரு
மனிதன்
தன்னை
ஆட்படுத்திக்
கொள்ள
வேண்டும்.*
தொடர்ந்து *வெறும்
உடல்
தேவைகளுக்கே
முக்கியத்துவம்
கொடுத்துக்
கொண்டேயிருந்தால்*
அவன்
கவனம்
திசை
திரும்பி,
*பரமாத்மனை
நோக்கி
ஜீவாத்மா
செல்வது
தடைபட்டுப்
கொண்டே
யிருக்கும்.*
அப்படி வரக்கூடிய தடைகளை
எல்லாம்
ஒரு
மனிதன்
*ஈஸ்வர
த்யானம்
அஃதாவது
இறை
த்யானம்
மூலம்
மெல்ல,
மெல்ல
வெல்லலாம்.*
*இதற்கு
தர்மமும்,
சத்தியமும்
பக்க
பலமாக
இருக்கும்.*
எனவே மிக எளிய
வழி,
எத்தனையோ
தர்மங்கள்
செய்தாலும்
கூட
அவனுடைய
ஆழ்மனதிலே,
*அவனுடைய
அடிமனதிலே
நீங்காத
ஒரு
இடமாக
' இறைவனை
அடைந்தே
தீருவேன்
'*
என்று உறுதியான எண்ணத்தோடு
இருந்தால்
*அவன்
எதை
செய்தாலும்
அது
குறித்து
அவன்
பாதிக்கப்படமால்
இருப்பான்.*
அஃதாவது ஒருவன்
எங்கிருந்தாலும்,
எந்த
சுழலில்
இருந்தாலும்
அவனுடைய
*ஆழ்மனதில
ஈஸ்வர
சிந்தனை
அசைக்க
முடியாமல்
இருந்தால்
அந்த
ஜீவாத்மா
மிக
எளிதில்
பல
படிகளைத்
தாண்டிவிடும்.*
ஆனால் அடிப்படை யிலேயே
அந்த
எண்ணம்
இல்லாமலும்,
*பரிபூரண
சரணாகதி
பக்தி
இல்லாமலும்
இருக்கின்ற
மனிதனுக்கு
தடுமாற்றங்கள்
வரத்தான்
செய்யும்.*
அது போன்ற தருணங்களிலே
குழப்பம்
கொண்டிடாமல்
கீழே
விழுந்தாலும்
' விழுவது இயல்பு '
என்று மீண்டும், மீண்டும்
எழுந்து
அமர்ந்து
' *இறைவா
! என்னைக்
காப்பது
உன்
பொறுப்பு
'* என்றெண்ணி
இறைவனை
நோக்கி
மனதை
விரைவாக
பயணம்
செய்வதற்கு
*உண்டான
முயற்சியில்
இறங்குவதே
மனிதனுக்கு
உகந்த
கடமையாகும்.*
*இதை
செய்வதால்
ஜீவாத்மா
எளிதில்
பரமாத்மாவை
அடையும்.*
🌹 *நல்லதே
நடக்கிறது*🌺
நன்றி இணையம்